(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
díoth m (genitive singular díotha, nominative plural díothanna)
- stinging sensation, twinge; thrill
See díth.
díoth f pl
- genitive plural of díth (“loss; deprivation, destruction; want, lack; need, requirement”)
See díothaigh.
díoth (present analytic díothann, future analytic díothfaidh, verbal noun díothadh, past participle díota)
- (transitive) Alternative form of díothaigh (“destroy, eliminate; annihilate, exterminate”)
|
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
| first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
| indicative
|
present
|
díothaim
|
díothann tú;
díothair†
|
díothann sé, sí
|
díothaimid
|
díothann sibh
|
díothann siad;
díothaid†
|
a dhíothann; a dhíothas /
a ndíothann*; a ndíothas*
|
díotar
|
| past
|
dhíoth mé; dhíothas
|
dhíoth tú; dhíothais
|
dhíoth sé, sí
|
dhíothamar; dhíoth muid
|
dhíoth sibh; dhíothabhair
|
dhíoth siad; dhíothadar
|
a dhíoth /
ar dhíoth*
|
díothadh
|
| past habitual
|
dhíothainn / ndíothainn‡‡
|
dhíotá / ndíotᇇ
|
dhíothadh sé, sí / ndíothadh sé, s퇇
|
dhíothaimis; dhíothadh muid / ndíothaimis‡‡; ndíothadh muid‡‡
|
dhíothadh sibh / ndíothadh sibh‡‡
|
dhíothaidís; dhíothadh siad / ndíothaidís‡‡; ndíothadh siad‡‡
|
a dhíothadh /
a ndíothadh*
|
dhíotaí / ndíota퇇
|
| future
|
díothfaidh mé;
díothfad
|
díothfaidh tú;
díothfair†
|
díothfaidh sé, sí
|
díothfaimid;
díothfaidh muid
|
díothfaidh sibh
|
díothfaidh siad;
díothfaid†
|
a dhíothfaidh; a dhíothfas /
a ndíothfaidh*; a ndíothfas*
|
díothfar
|
| conditional
|
dhíothfainn / ndíothfainn‡‡
|
dhíothfá / ndíothfᇇ
|
dhíothfadh sé, sí / ndíothfadh sé, s퇇
|
dhíothfaimis; dhíothfadh muid / ndíothfaimis‡‡; ndíothfadh muid‡‡
|
dhíothfadh sibh / ndíothfadh sibh‡‡
|
dhíothfaidís; dhíothfadh siad / ndíothfaidís‡‡; ndíothfadh siad‡‡
|
a dhíothfadh /
a ndíothfadh*
|
dhíothfaí / ndíothfa퇇
|
| subjunctive
|
present
|
go ndíotha mé;
go ndíothad†
|
go ndíotha tú;
go ndíothair†
|
go ndíotha sé, sí
|
go ndíothaimid;
go ndíotha muid
|
go ndíotha sibh
|
go ndíotha siad;
go ndíothaid†
|
—
|
go ndíotar
|
| past
|
dá ndíothainn
|
dá ndíotá
|
dá ndíothadh sé, sí
|
dá ndíothaimis;
dá ndíothadh muid
|
dá ndíothadh sibh
|
dá ndíothaidís;
dá ndíothadh siad
|
—
|
dá ndíotaí
|
| imperative
|
díothaim
|
díoth
|
díothadh sé, sí
|
díothaimis
|
díothaigí;
díothaidh†
|
díothaidís
|
—
|
díotar
|
| verbal noun
|
díothadh
|
| past participle
|
díota
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
| Irish mutation
|
| Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
| díoth
|
dhíoth
|
ndíoth
|
| Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|
