deverbal
See also: déverbal
English edit
Etymology edit
Adjective edit
deverbal (not comparable)
- (grammar, linguistics) Derived from a verb.
- Coordinate terms: denominal, deadjectival, denumeral, depronominal, deinterjectional
Translations edit
derived from a verb
|
Noun edit
deverbal (plural deverbals)
Examples |
---|
- (grammar, linguistics) A word, especially a substantive, that is derived from a verb.
- Synonym: (rare) deverbative
- Hyponym: verbal noun
- Coordinate term: denominal
Translations edit
a word, especially a substantive, that is derived from a verb
|
Further reading edit
- “deverbal”, in OneLook Dictionary Search.
- deverbal, deverbative at Google Ngram Viewer
Anagrams edit
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French déverbal.
Adjective edit
deverbal m or n (feminine singular deverbală, masculine plural deverbali, feminine and neuter plural deverbale)
Declension edit
Declension of deverbal
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | deverbal | deverbală | deverbali | deverbale | ||
definite | deverbalul | deverbala | deverbalii | deverbalele | |||
genitive/ dative |
indefinite | deverbal | deverbale | deverbali | deverbale | ||
definite | deverbalului | deverbalei | deverbalilor | deverbalelor |