dimorf
Dutch
editAlternative forms
edit- dimorph (archaic)
Etymology
editProbably borrowed from French dimorphe.
Pronunciation
editAdjective
editdimorf (not comparable)
- dimorph [from ca. 1840s]
- Synonym: dimorfisch
Inflection
editDeclension of dimorf | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | dimorf | |||
inflected | dimorfe | |||
comparative | — | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | dimorf | |||
indefinite | m./f. sing. | dimorfe | ||
n. sing. | dimorf | |||
plural | dimorfe | |||
definite | dimorfe | |||
partitive | dimorfs |
Derived terms
editRomanian
editEtymology
editBorrowed from French dimorphe.
Adjective
editdimorf m or n (feminine singular dimorfă, masculine plural dimorfi, feminine and neuter plural dimorfe)
Declension
editDeclension of dimorf
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | dimorf | dimorfă | dimorfi | dimorfe | ||
definite | dimorful | dimorfa | dimorfii | dimorfele | |||
genitive/ dative |
indefinite | dimorf | dimorfe | dimorfi | dimorfe | ||
definite | dimorfului | dimorfei | dimorfilor | dimorfelor |