doai
See also: đoái
Galician edit
Verb edit
doai
- (reintegrationist norm) second-person plural imperative of doar
Japanese edit
Romanization edit
doai
Northern Sami edit
Etymology edit
From Proto-Samic *tonōj.
Pronunciation edit
Pronoun edit
doai
- you (two)
Inflection edit
Inflection of doai (irregular) | |
---|---|
Nominative | doai |
Genitive | dudno |
Nominative | doai |
Genitive | dudno |
Accusative | dudno |
Illative | dudnuide |
Locative | dudnos |
Comitative | dudnuin |
Essive | dudnon |
See also edit
Personal pronouns | |||
---|---|---|---|
singular | dual | plural | |
1st person | mun | moai | mii |
2nd person | don | doai | dii |
3rd person | son | soai | sii |
Further reading edit
- Koponen, Eino, Ruppel, Klaas, Aapala, Kirsti, editors (2002–2008), Álgu database: Etymological database of the Saami languages[1], Helsinki: Research Institute for the Languages of Finland
Portuguese edit
Verb edit
doai