dręczycielka
Polish
editEtymology
editFrom dręczyciel + -ka.
Pronunciation
editNoun
editdręczycielka f (male equivalent dręczyciel)
- female equivalent of dręczyciel (“tormentor”) (female person who torments)
Declension
editDeclension of dręczycielka
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dręczycielka | dręczycielki |
genitive | dręczycielki | dręczycielek |
dative | dręczycielce | dręczycielkom |
accusative | dręczycielkę | dręczycielki |
instrumental | dręczycielką | dręczycielkami |
locative | dręczycielce | dręczycielkach |
vocative | dręczycielko | dręczycielki |
Related terms
editnoun
verbs
Further reading
edit- dręczycielka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dręczycielka in Polish dictionaries at PWN