drijfveer

Dutch

Etymology

From drijven (“to drive, move”) +‎ veer (“spring”), possibly calque of German Triebfeder. From the second half of the 18th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdrɛi̯.feːr/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: drijf‧veer

Noun

drijfveer f (plural drijfveren, diminutive drijfveertje n)

1. incentive, motivation, mainspring (something, usually physical, that motivates)
   • 1761, Nadere redenen en oorzaaken van de jongste onlusten en nog heerschende verdeeldheden in het Vaderland, page 1:

     Indien de deugd de voornaamſte drijfveer is, die alle de raderen eener Gemeenebest-Regeering, — volgends MONTESQUIEU — in werking moet brengen, — dan is zeker Hij, die de meeste waare deugd bezit, de beste Patriot, de ſterkſte ſteun van het Vaderland en het algemeen geluk.

     (please add an English translation of this quotation)

Synonyms

• motief