duchowny

Polish

Etymology

From duch +‎ -owny.

Pronunciation

• IPA^(key): /duˈxɔv.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvnɨ
• Syllabification: du‧chow‧ny

Adjective

duchowny (not comparable, derived adverb duchownie)

1. clerical, ecclesiastical

Declension

Declension of duchowny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	duchowny		duchowna	duchowne	duchowni	duchowne
genitive	duchownego		duchownej	duchownego	duchownych
dative	duchownemu		duchownej	duchownemu	duchownym
accusative	duchownego	duchowny	duchowną	duchowne	duchownych	duchowne
instrumental	duchownym		duchowną	duchownym	duchownymi
locative	duchownym		duchownej	duchownym	duchownych

Noun

duchowny m pers

1. (nominalized, Christianity) clergyman, cleric, minister

   Synonym: kleryk

Declension

Declension of duchowny

	singular	plural
nominative	duchowny	duchowni
genitive	duchownego	duchownych
dative	duchownemu	duchownym
accusative	duchownego	duchownych
instrumental	duchownym	duchownymi
locative	duchownym	duchownych
vocative	duchowny	duchowni

Derived terms

toponyms

• Garlica Duchowna
• Glinka Duchowna
• Górka Duchowna
• Karwowo Duchowne
• Krusza Duchowna
• Piaski Duchowne
• Przeginia Duchowna
• Sadków Duchowny
• Szczytniki Duchowne

 

Further reading

• duchowny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• duchowny in Polish dictionaries at PWN
• Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “duchow(n)y”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN