dynastiek

Dutch

Etymology

From French dynastique, ultimately from Ancient Greek.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌdi.nɑˈstik/, /ˌdi.nɑsˈtik/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: dy‧nas‧tiek
• Rhymes: -ik

Adjective

dynastiek (comparative dynastieker, superlative dynastiekst)

1. dynastic, relating to a dynasty

   Een gevaar in een monarchie is dat dynastieke belangen die van de staat kunnen doorkruisen.

   A danger in a monarchy is that dynastic interests may cross those of the state.

Inflection

Declension of dynastiek
uninflected	dynastiek
inflected	dynastieke
comparative	dynastieker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		dynastiek	dynastieker	het dynastiekst het dynastiekste
indefinite	m./f. sing.	dynastieke	dynastiekere	dynastiekste
	n. sing.	dynastiek	dynastieker	dynastiekste
	plural	dynastieke	dynastiekere	dynastiekste
definite		dynastieke	dynastiekere	dynastiekste
partitive		dynastieks	dynastiekers	—

Related terms

• dynast
• dynastie