dystyngowany

Polish

Etymology

From dystyngować +‎ -any.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɨs.tɨŋ.ɡɔˈva.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -anɨ
• Syllabification: dys‧tyn‧go‧wa‧ny

Adjective

dystyngowany (comparative bardziej dystyngowany, superlative najbardziej dystyngowany, derived adverb dystyngowanie)

1. dignified, distingué, distinguished, genteel, elegant, refined

   Synonym: elegancki

Declension

Declension of dystyngowany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dystyngowany		dystyngowana	dystyngowane	dystyngowani	dystyngowane
genitive	dystyngowanego		dystyngowanej	dystyngowanego	dystyngowanych
dative	dystyngowanemu		dystyngowanej	dystyngowanemu	dystyngowanym
accusative	dystyngowanego	dystyngowany	dystyngowaną	dystyngowane	dystyngowanych	dystyngowane
instrumental	dystyngowanym		dystyngowaną	dystyngowanym	dystyngowanymi
locative	dystyngowanym		dystyngowanej	dystyngowanym	dystyngowanych

Related terms

adjectives

• dystynkcyjny
• dystynktywny

 

adverb

• dystynktywnie

 

nouns

• dystynkcja
• dystynkcje
• dystynkt
• dystynktorium
• dystynktywność

 

verb

• dystyngować impf

 

Further reading

• dystyngowany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dystyngowany in Polish dictionaries at PWN