dyszkant
Polish
editEtymology
editBorrowed from Latin discantus.
Pronunciation
editNoun
editdyszkant m inan
Declension
editDeclension of dyszkant
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dyszkant | dyszkanty |
genitive | dyszkantu | dyszkantów |
dative | dyszkantowi | dyszkantom |
accusative | dyszkant | dyszkanty |
instrumental | dyszkantem | dyszkantami |
locative | dyszkancie | dyszkantach |
vocative | dyszkancie | dyszkanty |
Derived terms
editadjective