dyszkantowy

Polish

Etymology

From dyszkant +‎ -owy.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɨʂ.kanˈtɔ.vɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: dysz‧kan‧to‧wy

Adjective

dyszkantowy (not comparable, no derived adverb)

1. (music, relational) boy soprano, boy treble

Declension

Declension of dyszkantowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dyszkantowy		dyszkantowa	dyszkantowe	dyszkantowi	dyszkantowe
genitive	dyszkantowego		dyszkantowej	dyszkantowego	dyszkantowych
dative	dyszkantowemu		dyszkantowej	dyszkantowemu	dyszkantowym
accusative	dyszkantowego	dyszkantowy	dyszkantową	dyszkantowe	dyszkantowych	dyszkantowe
instrumental	dyszkantowym		dyszkantową	dyszkantowym	dyszkantowymi
locative	dyszkantowym		dyszkantowej	dyszkantowym	dyszkantowych

Further reading

• dyszkantowy in Polish dictionaries at PWN