dziegciarz

Polish

Etymology

From dziegieć +‎ -arz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʑɛk.t͡ɕaʂ/
• Rhymes: -ɛkt͡ɕaʂ
• Syllabification: dzieg‧ciarz

Noun

dziegciarz m pers

1. (obsolete) tar worker or salesman

Declension

Declension of dziegciarz

	singular	plural
nominative	dziegciarz	dziegciarze
genitive	dziegciarza	dziegciarzy/dziegciarzów
dative	dziegciarzowi	dziegciarzom
accusative	dziegciarza	dziegciarzy/dziegciarzów
instrumental	dziegciarzem	dziegciarzami
locative	dziegciarzu	dziegciarzach
vocative	dziegciarzu	dziegciarze

Further reading

• dziegciarz in Polish dictionaries at PWN