eetbaar

Dutch

Etymology

From eten (“to eat”) +‎ -baar.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈeːt.baːr/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: eet‧baar

Adjective

eetbaar (comparative eetbaarder, superlative eetbaarst)

1. edible, fit for consumption.

Inflection

Declension of eetbaar
uninflected	eetbaar
inflected	eetbare
comparative	eetbaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		eetbaar	eetbaarder	het eetbaarst het eetbaarste
indefinite	m./f. sing.	eetbare	eetbaardere	eetbaarste
	n. sing.	eetbaar	eetbaarder	eetbaarste
	plural	eetbare	eetbaardere	eetbaarste
definite		eetbare	eetbaardere	eetbaarste
partitive		eetbaars	eetbaarders	—

Antonyms

• oneetbaar

Derived terms

• eetbaarheid
• oneetbaar