eindeloos
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch endeloes, from Old Dutch *endilōs, from Proto-Germanic *andijalausaz, equivalent to einde (“end”) + -loos (“-less”).
Pronunciation edit
Adjective edit
eindeloos (comparative eindelozer, superlative meest eindeloos or eindeloost)
- endless
- Het uitzicht over de oceaan leek eindeloos te zijn.
- The view over the ocean seemed endless.
- Na een lange wandeling waren er nog eindeloze paden te verkennen.
- After a long hike, there were still endless trails to explore.
- Het gesprek ging door met een eindeloze stroom van vragen en antwoorden.
- The conversation continued with an endless flow of questions and answers.
- De reis door de woestijn leek een eindeloze ervaring.
- The journey through the desert felt like an endless experience.
Inflection edit
| Inflection of eindeloos | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | eindeloos | |||
| inflected | eindeloze | |||
| comparative | eindelozer | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | eindeloos | eindelozer | het eindeloost het eindelooste | |
| indefinite | m./f. sing. | eindeloze | eindelozere | eindelooste |
| n. sing. | eindeloos | eindelozer | eindelooste | |
| plural | eindeloze | eindelozere | eindelooste | |
| definite | eindeloze | eindelozere | eindelooste | |
| partitive | eindeloos | eindelozers | — | |