|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
eitím
|
eitíonn tú; eitír†
|
eitíonn sé, sí
|
eitímid; eitíonn muid
|
eitíonn sibh
|
eitíonn siad; eitíd†
|
a eitíonn; a eitíos / a n-eitíonn*; a n-eitíos*
|
eitítear
|
past
|
d'eitigh mé; d'eitíos / eitigh mé‡; eitíos‡
|
d'eitigh tú; d'eitís / eitigh tú‡; eitís‡
|
d'eitigh sé, sí / eitigh sé, sí‡
|
d'eitíomar; d'eitigh muid / eitíomar‡; eitigh muid‡
|
d'eitigh sibh; d'eitíobhair / eitigh sibh‡; eitíobhair‡
|
d'eitigh siad; d'eitíodar / eitigh siad‡; eitíodar‡
|
a d'eitigh / ar eitigh*
|
eitíodh; heitíodh†
|
past habitual
|
d'eitínn / eitínn‡; n-eitínn‡‡
|
d'eitíteá / eitíteá‡; n-eitíteᇇ
|
d'eitíodh sé, sí / eitíodh sé, sí‡; n-eitíodh sé, s퇇
|
d'eitímis; d'eitíodh muid / eitímis‡; eitíodh muid‡; n-eitímis‡‡; n-eitíodh muid‡‡
|
d'eitíodh sibh / eitíodh sibh‡; n-eitíodh sibh‡‡
|
d'eitídís; d'eitíodh siad / eitídís; eitíodh siad‡; n-eitídís‡‡; n-eitíodh siad‡‡
|
a d'eitíodh / a n-eitíodh*
|
d'eitítí / eitítí‡; n-eitít퇇
|
future
|
eiteoidh mé; eiteod; eiteochaidh mé†
|
eiteoidh tú; eiteoir†; eiteochaidh tú†
|
eiteoidh sé, sí; eiteochaidh sé, sí†
|
eiteoimid; eiteoidh muid; eiteochaimid†; eiteochaidh muid†
|
eiteoidh sibh; eiteochaidh sibh†
|
eiteoidh siad; eiteoid†; eiteochaidh siad†
|
a eiteoidh; a eiteos; a eiteochaidh†; a eiteochas† / a n-eiteoidh*; a n-eiteos*; a n-eiteochaidh*†; a n-eiteochas*†
|
eiteofar; eiteochar†
|
conditional
|
d'eiteoinn; d'eiteochainn† / eiteoinn‡; eiteochainn†‡; n-eiteoinn‡‡; n-eiteochainn†‡‡
|
d'eiteofá; d'eiteochthᆠ/ eiteofá‡; eiteochthᆇ; n-eiteofᇇ; n-eiteochthᆇ‡
|
d'eiteodh sé, sí; d'eiteochadh sé, sí† / eiteodh sé, sí‡; eiteochadh sé, s톇; n-eiteodh sé, s퇇; n-eiteochadh sé, s톇‡
|
d'eiteoimis; d'eiteodh muid; d'eiteochaimis†; d'eiteochadh muid† / eiteoimis‡; eiteodh muid‡; eiteochaimis†‡; eiteochadh muid†‡; n-eiteoimis‡‡; n-eiteodh muid‡‡; n-eiteochaimis†‡‡; n-eiteochadh muid†‡‡
|
d'eiteodh sibh; d'eiteochadh sibh† / eiteodh sibh‡; eiteochadh sibh†‡; n-eiteodh sibh‡‡; n-eiteochadh sibh†‡‡
|
d'eiteoidís; d'eiteodh siad; d'eiteochadh siad† / eiteoidís‡; eiteodh siad‡; eiteochadh siad†‡; n-eiteoidís‡‡; n-eiteodh siad‡‡; n-eiteochadh siad†‡‡
|
a d'eiteodh; a d'eiteochadh† / a n-eiteodh*; a n-eiteochadh*†
|
d'eiteofaí; d'eiteochthaí† / eiteofaí‡; eiteochtha톇; n-eiteofa퇇; n-eiteochtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go n-eití mé; go n-eitíod†
|
go n-eití tú; go n-eitír†
|
go n-eití sé, sí
|
go n-eitímid; go n-eití muid
|
go n-eití sibh
|
go n-eití siad; go n-eitíd†
|
—
|
go n-eitítear
|
past
|
dá n-eitínn
|
dá n-eitíteá
|
dá n-eitíodh sé, sí
|
dá n-eitímis; dá n-eitíodh muid
|
dá n-eitíodh sibh
|
dá n-eitídís; dá n-eitíodh siad
|
—
|
dá n-eitítí
|
imperative
|
eitím
|
eitigh
|
eitíodh sé, sí
|
eitímis
|
eitígí; eitídh†
|
eitídís
|
—
|
eitítear
|
verbal noun
|
eiteach
|
past participle
|
eitithe
|