elitair
Dutch
editEtymology
editBorrowed from French élitaire. First attested in 1968.
Pronunciation
editAdjective
editelitair (comparative elitairder, superlative elitairst)
- elitist, relating to or characteristic of elites
- elitist, demonstrating or betraying elitist attitudes
Declension
editDeclension of elitair | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | elitair | |||
inflected | elitaire | |||
comparative | elitairder | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | elitair | elitairder | het elitairst het elitairste | |
indefinite | m./f. sing. | elitaire | elitairdere | elitairste |
n. sing. | elitair | elitairder | elitairste | |
plural | elitaire | elitairdere | elitairste | |
definite | elitaire | elitairdere | elitairste | |
partitive | elitairs | elitairders | — |