Latin edit

Etymology edit

From ex- (out of) +‎ lūceō (shine).

Pronunciation edit

Verb edit

ēlūceō (present infinitive ēlūcēre, perfect active ēlūxī); second conjugation, no passive, no supine stem

  1. to shine out or forth, glitter
  2. (figuratively) to shine out, show oneself, stand out; to be apparent, manifest

Conjugation edit

   Conjugation of ēlūceō (second conjugation, no supine stem, active only)
indicative singular plural
first second third first second third
active present ēlūceō ēlūcēs ēlūcet ēlūcēmus ēlūcētis ēlūcent
imperfect ēlūcēbam ēlūcēbās ēlūcēbat ēlūcēbāmus ēlūcēbātis ēlūcēbant
future ēlūcēbō ēlūcēbis ēlūcēbit ēlūcēbimus ēlūcēbitis ēlūcēbunt
perfect ēlūxī ēlūxistī ēlūxit ēlūximus ēlūxistis ēlūxērunt,
ēlūxēre
pluperfect ēlūxeram ēlūxerās ēlūxerat ēlūxerāmus ēlūxerātis ēlūxerant
future perfect ēlūxerō ēlūxeris ēlūxerit ēlūxerimus ēlūxeritis ēlūxerint
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present ēlūceam ēlūceās ēlūceat ēlūceāmus ēlūceātis ēlūceant
imperfect ēlūcērem ēlūcērēs ēlūcēret ēlūcērēmus ēlūcērētis ēlūcērent
perfect ēlūxerim ēlūxerīs ēlūxerit ēlūxerīmus ēlūxerītis ēlūxerint
pluperfect ēlūxissem ēlūxissēs ēlūxisset ēlūxissēmus ēlūxissētis ēlūxissent
imperative singular plural
first second third first second third
active present ēlūcē ēlūcēte
future ēlūcētō ēlūcētō ēlūcētōte ēlūcentō
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives ēlūcēre ēlūxisse
participles ēlūcēns
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
ēlūcendī ēlūcendō ēlūcendum ēlūcendō

Related terms edit

References edit

  • eluceo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • eluceo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • eluceo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.