esforcar
See also: esforçar
Ido
editEtymology
editBorrowed from French efforcer, Italian sforzare, Spanish esforzar. Decision no. 220, Progreso IV.
Pronunciation
editVerb
editesforcar (present esforcas, past esforcis, future esforcos, conditional esforcus, imperative esforcez)
Conjugation
edit Conjugation of esforcar
present | past | future | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
infinitive | esforcar | esforcir | esforcor | ||||
tense | esforcas | esforcis | esforcos | ||||
conditional | esforcus | ||||||
imperative | esforcez | ||||||
adjective active participle | esforcanta | esforcinta | esforconta | ||||
adverbial active participle | esforcante | esforcinte | esforconte | ||||
nominal active participle | singular | esforcanto | esforcinto | esforconto | |||
plural | esforcanti | esforcinti | esforconti |
Derived terms
edit- esforco (“endeavor, effort, exertion”)
- esforco-vunduro (“lesion, strain”)