estoxo
Galician edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Attested since circa 1300 (estojo). Probably a deverbal from estoxar, from Late Latin *studiare (“to keep”), from studium; alternatively borrowed from Old Occitan estug. Cognate with Portuguese estojo, Asturian estoyo, Spanish estuche.[1]
Pronunciation edit
Noun edit
estoxo m (plural estoxos)
- case
- box (compartment of an item of furniture)
- compartment inside a chest or bin
Related terms edit
References edit
- “estojo” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “estojo” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “estoxo” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “estoxo” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “estoxo” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “estuche”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos