farinn
Icelandic edit
Adjective edit
farinn m (feminine farin, neuter farið)
- past participle of fara
- gone
Derived terms edit
- fjölfarinn (“well-travelled, much-frequented”)
- nýfarinn (“just recently gone, having newly gone”)
See also edit
Old Norse edit
Participle edit
farinn
- past participle of fara
Declension edit
Strong declension of farinn
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | farinn | farin | farit |
accusative | farinn | farna | farit |
dative | fǫrnum | farinni | fǫrnu |
genitive | farins | farinnar | farins |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | farnir | farnar | farin |
accusative | farna | farnar | farin |
dative | fǫrnum | fǫrnum | fǫrnum |
genitive | farinna | farinna | farinna |
Weak declension of farinn