Latin

edit

Etymology

edit

From fēstīvus (joyous, festive; pleasing) +‎ -tās, from fēstus (feast-like; festive).

Pronunciation

edit

Noun

edit

fēstīvitās f (genitive fēstīvitātis); third declension

  1. festivity, merriment, joy, mirth
  2. kind demeanour, kindness
  3. festival
  4. feast
  5. (of speech) humour, pleasantry, jocoseness

Declension

edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative fēstīvitās fēstīvitātēs
Genitive fēstīvitātis fēstīvitātum
Dative fēstīvitātī fēstīvitātibus
Accusative fēstīvitātem fēstīvitātēs
Ablative fēstīvitāte fēstīvitātibus
Vocative fēstīvitās fēstīvitātēs

Synonyms

edit
edit

Descendants

edit

References

edit

Norwegian Bokmål

edit

Etymology

edit

From Latin festivitas.

Noun

edit

festivitas m (definite singular festivitasen)

  1. festivity

References

edit

Norwegian Nynorsk

edit

Etymology

edit

From Latin festivitas.

Noun

edit

festivitas m (definite singular festivitasen)

  1. festivity

References

edit