flagrum
LatinEdit
EtymologyEdit
Probably from *bʰleh₂- (“to swing back and forth”) + *-rom, whence also flāgitō (“I demand”).
PronunciationEdit
- (Classical) IPA(key): /ˈfla.ɡrum/, [ˈfɫ̪äɡrʊ̃ˑ] or IPA(key): /ˈflaɡ.rum/, [ˈfɫ̪äɡrʊ̃ˑ]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈfla.ɡrum/, [ˈfläːɡrum] or IPA(key): /ˈflaɡ.rum/, [ˈfläɡrum]
NounEdit
flagrum n (genitive flagrī); second declension
DeclensionEdit
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | flagrum | flagra |
Genitive | flagrī | flagrōrum |
Dative | flagrō | flagrīs |
Accusative | flagrum | flagra |
Ablative | flagrō | flagrīs |
Vocative | flagrum | flagra |
Derived termsEdit
ReferencesEdit
- “flagrum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “flagrum”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- flagrum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- “flagrum”, in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
- “flagrum”, in William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin
- De Vaan, Michiel (2008), “flagrum”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 224