flytja

Icelandic

Etymology

From Old Norse flytja, from Proto-Germanic *flutjaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈflɪːtja/
• Rhymes: -ɪːtja

Verb

flytja (weak verb, third-person singular past indicative flutti, supine flutt)

1. (transitive, with accusative) to move, to relocate (something or someone)
2. (intransitive) to move (between homes)
3. (transitive, with accusative) to perform (e.g. a song or play)

Conjugation

flytja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að flytja
supine (sagnbót)		flutt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		flytjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég flyt	við flytjum	present (nútíð)	ég flytji	við flytjum
	þú flytur	þið flytjið		þú flytjir	þið flytjið
	hann, hún, það flytur	þeir, þær, þau flytja		hann, hún, það flytji	þeir, þær, þau flytji
past (þátíð)	ég flutti	við fluttum	past (þátíð)	ég flytti	við flyttum
	þú fluttir	þið fluttuð		þú flyttir	þið flyttuð
	hann, hún, það flutti	þeir, þær, þau fluttu		hann, hún, það flytti	þeir, þær, þau flyttu
imperative (boðháttur)	flyt (þú)	flytjið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	flyttu	flytjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

flytjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að flytjast
supine (sagnbót)		flust
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		flytjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég flyst	við flytjumst	present (nútíð)	ég flytjist	við flytjumst
	þú flyst	þið flytjist		þú flytjist	þið flytjist
	hann, hún, það flyst	þeir, þær, þau flytjast		hann, hún, það flytjist	þeir, þær, þau flytjist
past (þátíð)	ég fluttist	við fluttumst	past (þátíð)	ég flyttist	við flyttumst
	þú fluttist	þið fluttust		þú flyttist	þið flyttust
	hann, hún, það fluttist	þeir, þær, þau fluttust		hann, hún, það flyttist	þeir, þær, þau flyttust
imperative (boðháttur)	flyst (þú)	flytist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	flystu	flytisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fluttur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fluttur	flutt	flutt		fluttir	fluttar	flutt
accusative (þolfall)	fluttan	flutta	flutt		flutta	fluttar	flutt
dative (þágufall)	fluttum	fluttri	fluttu		fluttum	fluttum	fluttum
genitive (eignarfall)	flutts	fluttrar	flutts		flyttra	flyttra	flyttra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	flutti	flutta	flutta		fluttu	fluttu	fluttu
accusative (þolfall)	flutta	fluttu	flutta		fluttu	fluttu	fluttu
dative (þágufall)	flutta	fluttu	flutta		fluttu	fluttu	fluttu
genitive (eignarfall)	flutta	fluttu	flutta		fluttu	fluttu	fluttu

Norwegian Nynorsk

Etymology

From Old Norse flytja, from Proto-Germanic *flutjaną.

Verb

flytja (present tense flyt, past tense flutte, past participle and supine flutt, present participle flytjande, imperative flyt)

1. (pre-1938) alternative form of flytta

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *flutjaną.

Verb

flytja (singular past indicative flutti, plural past indicative fluttu, past participle fluttr)

1. (transitive) to move
2. (intransitive) to move (between homes)

Conjugation

Conjugation of flytja — active (weak class 1)

infinitive	flytja
present participle	flytjandi
past participle	fluttr
indicative	present	past
1st-person singular	flyt	flutta
2nd-person singular	flytr	fluttir
3rd-person singular	flytr	flutti
1st-person plural	flytjum	fluttum
2nd-person plural	flytið	fluttuð
3rd-person plural	flytja	fluttu
subjunctive	present	past
1st-person singular	flytja	flytta
2nd-person singular	flytir	flyttir
3rd-person singular	flyti	flytti
1st-person plural	flytim	flyttim
2nd-person plural	flytið	flyttið
3rd-person plural	flyti	flytti
imperative	present
2nd-person singular	flyt
1st-person plural	flytjum
2nd-person plural	flytið

Conjugation of flytja — mediopassive (weak class 1)

infinitive	flytjask
present participle	flytjandisk
past participle	fluzk
indicative	present	past
1st-person singular	flytjumk	fluttumk
2nd-person singular	flyzk	fluttisk
3rd-person singular	flyzk	fluttisk
1st-person plural	flytjumsk	fluttumsk
2nd-person plural	flytizk	fluttuzk
3rd-person plural	flytjask	fluttusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	flytjumk	flyttumk
2nd-person singular	flytisk	flyttisk
3rd-person singular	flytisk	flyttisk
1st-person plural	flytimsk	flyttimsk
2nd-person plural	flytizk	flyttizk
3rd-person plural	flytisk	flyttisk
imperative	present
2nd-person singular	flyzk
1st-person plural	flytjumsk
2nd-person plural	flytizk

Related terms

• fljóta

Descendants

• Icelandic: flytja
• Faroese: flyta, flytja
• Norwegian Nynorsk: flytta, flytte; flytja
• Norwegian Bokmål: flytte
• Swedish: flytta
• Danish: flytte
• → Middle English: flytten, flitten
  • English: flit
  • Scots: flit

References

• “flytja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press