fyrn

Old English

Etymology

Inherited from Proto-Germanic *firnijaz, *fernaz (“foregoing, previous”), from Proto-Indo-European *per- (“forth, forward, across, through”). Cognate with Old High German firni (“old”), Old Norse forn (“old”), Gothic 𐍆𐌰𐌹𐍂𐌽𐌴𐌹𐍃 (fairneis, “old”).

Pronunciation

• IPA^(key): /fyrn/, [fyrˠn]

Adjective

fyrn

1. former

   fyrnġēar ― last year, the preceding year

2. ancient

   fyrnġemynd ― ancient history

   fyrnġeflita ― long-standing enemy

   fyrnseġen ― old saying, ancient tradition

   fyrnstrēamas ― ocean

Declension

Declension of fyrn — Strong

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	fyrn	fyrn	fyrn
Accusative	fyrne	fyrne	fyrn
Genitive	fyrnes	fyrnre	fyrnes
Dative	fyrnum	fyrnre	fyrnum
Instrumental	fyrne	fyrnre	fyrne
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	fyrne	fyrna, fyrne	fyrn
Accusative	fyrne	fyrna, fyrne	fyrn
Genitive	fyrnra	fyrnra	fyrnra
Dative	fyrnum	fyrnum	fyrnum
Instrumental	fyrnum	fyrnum	fyrnum

Declension of fyrn — Weak

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	fyrna	fyrne	fyrne
Accusative	fyrnan	fyrnan	fyrne
Genitive	fyrnan	fyrnan	fyrnan
Dative	fyrnan	fyrnan	fyrnan
Instrumental	fyrnan	fyrnan	fyrnan
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	fyrnan	fyrnan	fyrnan
Accusative	fyrnan	fyrnan	fyrnan
Genitive	fyrnra, fyrnena	fyrnra, fyrnena	fyrnra, fyrnena
Dative	fyrnum	fyrnum	fyrnum
Instrumental	fyrnum	fyrnum	fyrnum