glepja

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈklɛːpja/

  Rhymes: -ɛːpja

Verb

glepja (weak verb, third-person singular past indicative glapti, supine glapið)

1. to confuse, to confound
2. to distract
3. to seduce, to debauch

Conjugation

glepja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að glepja
supine (sagnbót)		glapið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		glepjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég glep	við glepjum	present (nútíð)	ég glepji	við glepjum
	þú glepur	þið glepjið		þú glepjir	þið glepjið
	hann, hún, það glepur	þeir, þær, þau glepja		hann, hún, það glepji	þeir, þær, þau glepji
past (þátíð)	ég glapti	við glöptum	past (þátíð)	ég glepti	við gleptum
	þú glaptir	þið glöptuð		þú gleptir	þið gleptuð
	hann, hún, það glapti	þeir, þær, þau glöptu		hann, hún, það glepti	þeir, þær, þau gleptu
imperative (boðháttur)	glep (þú)	glepjið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	gleptu	glepjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

glepjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að glepjast
supine (sagnbót)		glapist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		glepjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég glepst	við glepjumst	present (nútíð)	ég glepjist	við glepjumst
	þú glepst	þið glepjist		þú glepjist	þið glepjist
	hann, hún, það glepst	þeir, þær, þau glepjast		hann, hún, það glepjist	þeir, þær, þau glepjist
past (þátíð)	ég glaptist	við glöptumst	past (þátíð)	ég gleptist	við gleptumst
	þú glaptist	þið glöptust		þú gleptist	þið gleptust
	hann, hún, það glaptist	þeir, þær, þau glöptust		hann, hún, það gleptist	þeir, þær, þau gleptust
imperative (boðháttur)	glepst (þú)	glepist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	glepstu	glepisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

glapinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	glapinn	glapin	glapið		glaptir	glaptar	glapin
accusative (þolfall)	glapinn	glapta	glapið		glapta	glaptar	glapin
dative (þágufall)	glöptum	glapinni	glöptu		glöptum	glöptum	glöptum
genitive (eignarfall)	glapins	glapinnar	glapins		glapinna	glapinna	glapinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	glapti	glapta	glapta		glöptu	glöptu	glöptu
accusative (þolfall)	glapta	glöptu	glapta		glöptu	glöptu	glöptu
dative (þágufall)	glapta	glöptu	glapta		glöptu	glöptu	glöptu
genitive (eignarfall)	glapta	glöptu	glapta		glöptu	glöptu	glöptu

Synonyms

• (to confuse): trufla, rugla
• (to distract): trufla
• (to seduce): ginna, tæla, véla

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *glapjaną (“to confuse”)

Verb

glepja (singular past indicative glapti, plural past indicative glǫptu, past participle glapiðr or glaptr)

1. to confuse (someone)
2. to confound
3. to beguile

Conjugation

Conjugation of glepja — active (weak class 1)

infinitive	glepja
present participle	glepjandi
past participle	glaptr, glapiðr
indicative	present	past
1st-person singular	glep	glapta
2nd-person singular	glepr	glaptir
3rd-person singular	glepr	glapti
1st-person plural	glepjum	glǫptum
2nd-person plural	glepið	glǫptuð
3rd-person plural	glepja	glǫptu
subjunctive	present	past
1st-person singular	glepja	glepta
2nd-person singular	glepir	gleptir
3rd-person singular	glepi	glepti
1st-person plural	glepim	gleptim
2nd-person plural	glepið	gleptið
3rd-person plural	glepi	glepti
imperative	present
2nd-person singular	glep
1st-person plural	glepjum
2nd-person plural	glepið

Conjugation of glepja — mediopassive (weak class 1)

infinitive	glepjask
present participle	glepjandisk
past participle	glapsk, glapizk
indicative	present	past
1st-person singular	glepjumk	glǫptumk
2nd-person singular	glepsk	glaptisk
3rd-person singular	glepsk	glaptisk
1st-person plural	glepjumsk	glǫptumsk
2nd-person plural	glepizk	glǫptuzk
3rd-person plural	glepjask	glǫptusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	glepjumk	gleptumk
2nd-person singular	glepisk	gleptisk
3rd-person singular	glepisk	gleptisk
1st-person plural	glepimsk	gleptimsk
2nd-person plural	glepizk	gleptizk
3rd-person plural	glepisk	gleptisk
imperative	present
2nd-person singular	glepsk
1st-person plural	glepjumsk
2nd-person plural	glepizk

Descendants

• Icelandic: glepja

References

• “glepja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press