gracht

See also: Gracht

Contents

Dutch

Alternative forms

• (canal, grave): graft (obsolete)

Etymology

From Middle Dutch gracht, from Old Dutch *graft, *graht, from Proto-Germanic *graftuz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣrɑxt/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: gracht
• Rhymes: -ɑxt

Noun

Een gracht in Amsterdam.
A canal in Amsterdam.

gracht f, m (plural grachten, diminutive grachtje n)

1. (Netherlands) canal (in a city, with houses on each side)

   Synonym: rui

2. (Belgium) ditch, trench (in the countryside, referring to both those that contain water and those that are dry)
   • 2017 January 10, Het Laatste Nieuws, "Monsterfile op E17 na ongeval in Destelbergen, vrachtwagen in gracht op E40".

     Op de E40 tussen Beernem en Aalter kreeg een vrachtwagen rond 7 uur 's morgens een klapband. Hierdoor belandde de vrachtwagen, die geladen was met aarde, op zijn zijkant in de gracht.

     (please add an English translation of this quote)

   Synonyms: gleuf, greppel, geul, rui, sloot

Derived terms

• grachtengordel
• grachtenhuis
• grachtenpand
• slotgracht
• vestgracht

Descendants

• Afrikaans: grag
• → West Frisian: gracht

Noun

gracht n (plural grachten, diminutive grachtje n)

1. (obsolete) grave

See also

• kanaal

---

Middle Dutch

Etymology

From Old Dutch *graft, *graht, from Proto-Germanic *graftuz.

Noun

gracht f, n

1. (neuter) grave
2. ditch, canal, dug watercourse
3. groove

Inflection

This noun needs an inflection-table template.

Alternative forms

• graft (Hollandic)

Descendants

• Dutch: gracht
• Limburgish: grach

Further reading

• “gracht”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• “gracht”, in Middelnederlandsch Woordenboek, 1929

---

West Frisian

Etymology

Borrowed from Dutch gracht.

Noun

gracht c (plural grachten, no diminutive)

1. Alternative form of grêft.