grzbiet

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish chrzbiet, from Proto-Slavic *xrьbьtъ, likely from Proto-Indo-European *(s)kreybʰ- (“to scrape, to tear”). Doublet of skrypt.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡʐbjɛt/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈɡʐbjɛt/, /ˈɡr̝bjɛt/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛt
• Syllabification: grzbiet

Noun

grzbiet m inan (diminutive grzbiecik)

1. back (of animals)
2. ridge

   Synonyms: grań, grzebień, kalenica

Declension

Declension of grzbiet

	singular	plural
nominative	grzbiet	grzbiety
genitive	grzbietu	grzbietów
dative	grzbietowi	grzbietom
accusative	grzbiet	grzbiety
instrumental	grzbietem	grzbietami
locative	grzbiecie	grzbietach
vocative	grzbiecie	grzbiety

Derived terms

adjectives

• białogrzbiety
• grzbietowy

 

nouns

• grzbietowiec
• grzbietówka

 

Further reading

• grzbiet in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• grzbiet in Polish dictionaries at PWN