hardgekookt

Dutch

Etymology

hard + past participle of koken

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Audio:

  (file)

Adjective

hardgekookt (not comparable)

1. hard-boiled (of a boiled egg)

   Hij houdt van hardgekookte eieren. (He likes his eggs hard-boiled.)

   De dooier van een hardgekookt ei kan groen geworden zijn. (The yolk of a hard-boiled egg may have turned green.)

Inflection

Declension of hardgekookt
uninflected	hardgekookt
inflected	hardgekookte
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		hardgekookt
indefinite	m./f. sing.	hardgekookte
	n. sing.	hardgekookt
	plural	hardgekookte
definite		hardgekookte
partitive		hardgekookts