hars
EnglishEdit
NounEdit
hars
AnagramsEdit
DutchEdit
EtymologyEdit
From Middle Dutch hars, harst, from Middle High German harz; see modern German Harz (“resin”).
PronunciationEdit
NounEdit
hars m or n (plural harsen)
Further readingEdit
- “hars”, in van der Sijs, Nicoline, editor, Etymologiebank[1], Meertens Institute, 2010
Middle EnglishEdit
NounEdit
hars
- Alternative form of ars
Old FrisianEdit
NounEdit
hars n
- Alternative form of hors
WestrobothnianEdit
Alternative formsEdit
EtymologyEdit
From Old Norse hals, from Proto-Germanic *halsaz.
PronunciationEdit
NounEdit
hars m (definite harsn)