hljóða

Icelandic

From hljóð +‎ -a.

hljóða (weak verb, third-person singular past indicative hljóðaði, supine hljóðað)

hljóða — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að hljóða
supine (sagnbót)		hljóðað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hljóðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hljóða	við hljóðum	present (nútíð)	ég hljóði	við hljóðum
	þú hljóðar	þið hljóðið		þú hljóðir	þið hljóðið
	hann, hún, það hljóðar	þeir, þær, þau hljóða		hann, hún, það hljóði	þeir, þær, þau hljóði

past (þátíð)	ég hljóðaði	við hljóðuðum	past (þátíð)	ég hljóðaði	við hljóðuðum
	þú hljóðaðir	þið hljóðuðuð		þú hljóðaðir	þið hljóðuðuð
	hann, hún, það hljóðaði	þeir, þær, þau hljóðuðu		hann, hún, það hljóðaði	þeir, þær, þau hljóðuðu

imperative (boðháttur)	hljóða (þú)	hljóðið (þið)
	hljóðaðu	hljóðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hljóðast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að hljóðast
supine (sagnbót)		hljóðast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hljóðandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hljóðast	við hljóðumst	present (nútíð)	ég hljóðist	við hljóðumst
	þú hljóðast	þið hljóðist		þú hljóðist	þið hljóðist
	hann, hún, það hljóðast	þeir, þær, þau hljóðast		hann, hún, það hljóðist	þeir, þær, þau hljóðist

past (þátíð)	ég hljóðaðist	við hljóðuðumst	past (þátíð)	ég hljóðaðist	við hljóðuðumst
	þú hljóðaðist	þið hljóðuðust		þú hljóðaðist	þið hljóðuðust
	hann, hún, það hljóðaðist	þeir, þær, þau hljóðuðust		hann, hún, það hljóðaðist	þeir, þær, þau hljóðuðust

imperative (boðháttur)	hljóðast (þú)	hljóðist (þið)
	hljóðastu	hljóðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hljóðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hljóðaður	hljóðuð	hljóðað	hljóðaðir	hljóðaðar	hljóðuð
accusative (þolfall)	hljóðaðan	hljóðaða	hljóðað	hljóðaða	hljóðaðar	hljóðuð
dative (þágufall)	hljóðuðum	hljóðaðri	hljóðuðu	hljóðuðum	hljóðuðum	hljóðuðum
genitive (eignarfall)	hljóðaðs	hljóðaðrar	hljóðaðs	hljóðaðra	hljóðaðra	hljóðaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hljóðaði	hljóðaða	hljóðaða	hljóðuðu	hljóðuðu	hljóðuðu
accusative (þolfall)	hljóðaða	hljóðuðu	hljóðaða	hljóðuðu	hljóðuðu	hljóðuðu
dative (þágufall)	hljóðaða	hljóðuðu	hljóðaða	hljóðuðu	hljóðuðu	hljóðuðu
genitive (eignarfall)	hljóðaða	hljóðuðu	hljóðaða	hljóðuðu	hljóðuðu	hljóðuðu

hljóða