ijselijk
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch iselijc, from older eiselijc, from Old Dutch egislīk. Derived from a word meaning “fear”, but later associated with ijs by folk etymology.
Pronunciation edit
Adjective edit
ijselijk (comparative ijselijker, superlative ijselijkst)
Inflection edit
| Inflection of ijselijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | ijselijk | |||
| inflected | ijselijke | |||
| comparative | ijselijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | ijselijk | ijselijker | het ijselijkst het ijselijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | ijselijke | ijselijkere | ijselijkste |
| n. sing. | ijselijk | ijselijker | ijselijkste | |
| plural | ijselijke | ijselijkere | ijselijkste | |
| definite | ijselijke | ijselijkere | ijselijkste | |
| partitive | ijselijks | ijselijkers | — | |