intenta
Catalan edit
Verb edit
intenta
- inflection of intentar:
French edit
Pronunciation edit
Verb edit
intenta
- third-person singular past historic of intenter
Italian edit
Etymology 1 edit
Pronunciation edit
Adjective edit
intenta
Etymology 2 edit
Pronunciation edit
Verb edit
intenta
- inflection of intentare:
References edit
- ↑ 1.0 1.1 intento in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)
Anagrams edit
Latin edit
Adjective edit
intenta
- inflection of intentus:
Adjective edit
intentā
References edit
- intenta in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French intenter.
Verb edit
a intenta (third-person singular present intentează, past participle intentat) 1st conj.
Conjugation edit
conjugation of intenta (first conjugation, -ez- infix)
infinitive | a intenta | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | intentând | ||||||
past participle | intentat | ||||||
number | singular | plural | |||||
person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | intentez | intentezi | intentează | intentăm | intentați | intentează | |
imperfect | intentam | intentai | intenta | intentam | intentați | intentau | |
simple perfect | intentai | intentași | intentă | intentarăm | intentarăți | intentară | |
pluperfect | intentasem | intentaseși | intentase | intentaserăm | intentaserăți | intentaseră | |
subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | să intentez | să intentezi | să intenteze | să intentăm | să intentați | să intenteze | |
imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
affirmative | intentează | intentați | |||||
negative | nu intenta | nu intentați |
Spanish edit
Verb edit
intenta
- inflection of intentar: