irmik
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish ایرمیك (irmik, “semolina”), from Proto-Turkic *yār- (“to split”).
Noun edit
irmik (definite accusative irmiği, plural irmikler)
Declension edit
Related terms edit
References edit
- Nişanyan, Sevan (2002–) “irmik”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “ایرمك”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 294