Ingrian edit

Etymology edit

Borrowed from Russian исключение (isključenije).

Pronunciation edit

Noun edit

iskljucenija

  1. exception
    • 1936, V. I. Junus, Iƶoran Keelen Grammatikka[1], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 16:
      Iskljucenijan kera laatiit sanat, kummat ollaa veitetty toisist sanoist (tekosanoist), ja näyttäät tekijää tali tekövää.
      An exception is also composed by the words, which are derived from other words (verbs) and denote an agent or object.

Declension edit

Declension of iskljucenija (type 3/kana, no gradation)
singular plural
nominative iskljucenija iskljucenijat
genitive iskljucenijan iskljucenijoin
partitive iskljucenijaa iskljucenijoja
illative iskljucenijaa iskljucenijoihe
inessive iskljucenijaas iskljucenijois
elative iskljucenijast iskljucenijoist
allative iskljucenijalle iskljucenijoille
adessive iskljucenijaal iskljucenijoil
ablative iskljucenijalt iskljucenijoilt
translative iskljucenijaks iskljucenijoiks
essive iskljucenijanna, iskljucenijaan iskljucenijoinna, iskljucenijoin
exessive1) iskljucenijant iskljucenijoint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.