Ingrian

edit

Etymology

edit

From Jumalan (of God) +‎ lintu (bird).

Pronunciation

edit
  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈjumɑlɑnˌlintu/, [ˈjumɑɫɑnˌlʲintŭ̥]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈjumɑːlɑnˌlintu/, [ˈjumˑɑːɫɑnˌlʲind̥u]
  • Rhymes: -intu
  • Hyphenation: ju‧ma‧lan‧lin‧tu

Noun

edit

jumalanlintu

  1. (folk poetic) An epithet for the swallow: God's bird

Declension

edit
Declension of jumalanlintu (type 4/koivu, nt-nn gradation)
singular plural
nominative jumalanlintu jumalanlinnut
genitive jumalanlinnun jumalanlintuin, jumalanlintuloin
partitive jumalanlintua jumalanlintuja, jumalanlintuloja
illative jumalanlintuu jumalanlintui, jumalanlintuloihe
inessive jumalanlinnuus jumalanlinnuis, jumalanlintulois
elative jumalanlinnust jumalanlinnuist, jumalanlintuloist
allative jumalanlinnulle jumalanlinnuille, jumalanlintuloille
adessive jumalanlinnuul jumalanlinnuil, jumalanlintuloil
ablative jumalanlinnult jumalanlinnuilt, jumalanlintuloilt
translative jumalanlinnuks jumalanlinnuiks, jumalanlintuloiks
essive jumalanlintunna, jumalanlintuun jumalanlintuinna, jumalanlintuloinna, jumalanlintuin, jumalanlintuloin
exessive1) jumalanlintunt jumalanlintuint, jumalanlintuloint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

References

edit
  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 111