kármin
Hungarian edit
Etymology edit
From German Karmin, from French carmin, from Medieval Latin carminium (“carmine”), blend of Arabic قِرْمِز (qirmiz, “crimson”) and Latin minium (“red lead”).
Pronunciation edit
Adjective edit
kármin
Declension edit
Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | kármin | kárminok |
accusative | kármint | kárminokat |
dative | kárminnak | kárminoknak |
instrumental | kárminnal | kárminokkal |
causal-final | kárminért | kárminokért |
translative | kárminná | kárminokká |
terminative | kárminig | kárminokig |
essive-formal | kárminként | kárminokként |
essive-modal | — | — |
inessive | kárminban | kárminokban |
superessive | kárminon | kárminokon |
adessive | kárminnál | kárminoknál |
illative | kárminba | kárminokba |
sublative | kárminra | kárminokra |
allative | kárminhoz | kárminokhoz |
elative | kárminból | kárminokból |
delative | kárminról | kárminokról |
ablative | kármintól | kárminoktól |
non-attributive possessive - singular |
kárminé | kárminoké |
non-attributive possessive - plural |
kárminéi | kárminokéi |
Noun edit
kármin (plural kárminok)
Declension edit
Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | kármin | kárminok |
accusative | kármint | kárminokat |
dative | kárminnak | kárminoknak |
instrumental | kárminnal | kárminokkal |
causal-final | kárminért | kárminokért |
translative | kárminná | kárminokká |
terminative | kárminig | kárminokig |
essive-formal | kárminként | kárminokként |
essive-modal | — | — |
inessive | kárminban | kárminokban |
superessive | kárminon | kárminokon |
adessive | kárminnál | kárminoknál |
illative | kárminba | kárminokba |
sublative | kárminra | kárminokra |
allative | kárminhoz | kárminokhoz |
elative | kárminból | kárminokból |
delative | kárminról | kárminokról |
ablative | kármintól | kárminoktól |
non-attributive possessive - singular |
kárminé | kárminoké |
non-attributive possessive - plural |
kárminéi | kárminokéi |
Possessive forms of kármin | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | kárminom | kárminjaim |
2nd person sing. | kárminod | kárminjaid |
3rd person sing. | kárminja | kárminjai |
1st person plural | kárminunk | kárminjaink |
2nd person plural | kárminotok | kárminjaitok |
3rd person plural | kárminjuk | kárminjaik |
Further reading edit
- kármin in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN