kòma
Kari'na edit
Etymology edit
From kò (“scream, cry, yell”) + -ma (verbalizer); compare Apalaí kohma, Wayana këkma, Akawaio kö'ma, Pemon köma.
Pronunciation edit
Verb edit
kòma
- (transitive) to call (someone)
Derived terms edit
References edit
- Courtz, Hendrik (2008) A Carib grammar and dictionary[1], Toronto: Magoria Books, →ISBN, page 298
- Ahlbrinck, Willem (1931) “ko”, in Encyclopaedie der Karaïben, Amsterdam: Koninklijke Akademie van Wetenschappen, page 219; republished as Willem Ahlbrinck, Doude van Herwijnen, transl., L'Encyclopédie des Caraïbes[2], Paris, 1956, page 213
- Ahlbrinck, Willem (1931) “koma”, in Encyclopaedie der Karaïben, Amsterdam: Koninklijke Akademie van Wetenschappen, page 222; republished as Willem Ahlbrinck, Doude van Herwijnen, transl., L'Encyclopédie des Caraïbes[3], Paris, 1956, page 216
- Yamada, Racquel-María (2010) “ko'ma”, in Speech community-based documentation, description, and revitalization: Kari’nja in Konomerume[4], University of Oregon, page 750