kırık

See also: kirik

Turkish

Etymology

From kır- +‎ -ık.

Adjective

kırık

1. broken, shattered

Noun

kırık (definite accusative kırığı, plural kırıklar)

1. fracture (act of breaking, or something broken)

Declension

Inflection
Nominative	kırık
Definite accusative	kırığı
	Singular	Plural
Nominative	kırık	kırıklar
Definite accusative	kırığı	kırıkları
Dative	kırığa	kırıklara
Locative	kırıkta	kırıklarda
Ablative	kırıktan	kırıklardan
Genitive	kırığın	kırıkların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular kırığım kırıklarım 2nd singular kırığın kırıkların 3rd singular kırığı kırıkları 1st plural kırığımız kırıklarımız 2nd plural kırığınız kırıklarınız 3rd plural kırıkları kırıkları Definite accusative Singular Plural 1st singular kırığımı kırıklarımı 2nd singular kırığını kırıklarını 3rd singular kırığını kırıklarını 1st plural kırığımızı kırıklarımızı 2nd plural kırığınızı kırıklarınızı 3rd plural kırıklarını kırıklarını Dative Singular Plural 1st singular kırığıma kırıklarıma 2nd singular kırığına kırıklarına 3rd singular kırığına kırıklarına 1st plural kırığımıza kırıklarımıza 2nd plural kırığınıza kırıklarınıza 3rd plural kırıklarına kırıklarına Locative Singular Plural 1st singular kırığımda kırıklarımda 2nd singular kırığında kırıklarında 3rd singular kırığında kırıklarında 1st plural kırığımızda kırıklarımızda 2nd plural kırığınızda kırıklarınızda 3rd plural kırıklarında kırıklarında Ablative Singular Plural 1st singular kırığımdan kırıklarımdan 2nd singular kırığından kırıklarından 3rd singular kırığından kırıklarından 1st plural kırığımızdan kırıklarımızdan 2nd plural kırığınızdan kırıklarınızdan 3rd plural kırıklarından kırıklarından Genitive Singular Plural 1st singular kırığımın kırıklarımın 2nd singular kırığının kırıklarının 3rd singular kırığının kırıklarının 1st plural kırığımızın kırıklarımızın 2nd plural kırığınızın kırıklarınızın 3rd plural kırıklarının kırıklarının

Derived terms

• kırıklık

Zazaki

Noun

kırık

1. windpipe