kabil

See also: Kabil, Kâbil, and kabîl

Albanian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish قابل (kabil).

Adjective

kabil (rare)

1. possible

   Synonym: i mundur

   • 1761, Elbasan Gospel Manuscript, page 4, lines 8–11:

     𐔈𐔜𐔝𐔈 𐔏𐔀𐔁𐔍𐔐 / 𐔗𐔈𐔙 𐔏𐔈𐔝𐔈 𐔊𐔀𐔣𐔟𐔐𐔍𐔒 𐔇 𐔝𐔈 𐔒𐔍𐔙𐔈. / 𐔘𐔍 𐔁𐔀𐔎 𐔒𐔇 𐔎𐔟. 𐔇 𐔒𐔈 𐔋𐔍𐔓𐔝 𐔝𐔈 𐔒𐔈 𐔗𐔀/𐔊𐔟𐔀𐔓𐔍.

     është kabil / për këtë gazulim e të mirë. / qi baj me ju. e më gjint të më pa/guani.

     (please add an English translation of this quotation)

References

• Bufli, G., Rocchi, L. (2021) “*kabil”, in A historical-etymological dictionary of Turkisms in Albanian (1555–1954), Trieste: Edizioni Università di Trieste, page 234

Mansaka

Noun

kabil

1. bag

Romanian

Etymology

Borrowed from French Kabyle.

Noun

kabil m (plural kabili)

1. Kabyle (person)

Declension

Declension of kabil

	singular		plural
	indefinite articulation	definite articulation	indefinite articulation	definite articulation
nominative/accusative	(un) kabil	kabilul	(niște) kabili	kabilii
genitive/dative	(unui) kabil	kabilului	(unor) kabili	kabililor
vocative	kabilule		kabililor

Tagalog

Noun

kabil (Baybayin spelling ᜃᜊᜒᜎ᜔)

1. double chin (of fat people)

Anagrams

• kibal, libak, bakli, balik, kibla

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish قابل (ḳābil, “that receives, accepts, or admits, who has capacity, intelligence, clever, skillful, possible, capable, susceptible”), from Arabic قَابِل (qābil), active participle of قَبِلَ (qabila, “to accept, to receive, to admit”).

Pronunciation

• IPA^(key): /kaːˈbil/
• Hyphenation: ka‧bil

Adjective

kabil

1. (obsolete) Who accepts, accepter.
2. (archaic) possible, doable
3. (archaic) capable, skillful

Declension

predicative forms of kabil

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	kabilim	kabil miyim?	kabil değilim	kabil değil miyim?
sen (you are)	kabilsin	kabil misin?	kabil değilsin	kabil değil misin?
o (he/she/it is)	kabil / kabildir	kabil mi?	kabil değil	kabil değil mi?
biz (we are)	kabiliz	kabil miyiz?	kabil değiliz	kabil değil miyiz?
siz (you are)	kabilsiniz	kabil misiniz?	kabil değilsiniz	kabil değil misiniz?
onlar (they are)	kabil(ler)	kabil(ler) mi?	kabil değil(ler)	kabil değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	kabildim	kabil miydim?	kabil değildim	kabil değil miydim?
sen (you were)	kabildin	kabil miydin?	kabil değildin	kabil değil miydin?
o (he/she/it was)	kabildi	kabil miydi?	kabil değildi	kabil değil miydi?
biz (we were)	kabildik	kabil miydik?	kabil değildik	kabil değil miydik?
siz (you were)	kabildiniz	kabil miydiniz?	kabil değildiniz	kabil değil miydiniz?
onlar (they were)	kabildiler	kabil miydiler?	kabil değildi(ler) / değillerdi	kabil değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	kabilmişim	kabil miymişim?	kabil değilmişim	kabil değil miymişim?
sen (you were)	kabilmişsin	kabil miymişsin?	kabil değilmişsin	kabil değil miymişsin?
o (he/she/it was)	kabilmiş	kabil miymiş?	kabil değilmiş	kabil değil miymiş?
biz (we were)	kabilmişiz	kabil miymişiz?	kabil değilmişiz	kabil değil miymişiz?
siz (you were)	kabilmişsiniz	kabil miymişsiniz?	kabil değilmişsiniz	kabil değil miymişsiniz?
onlar (they were)	kabilmişler	kabil miymişler?	kabil değilmiş(ler) / değillermiş	kabil değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	kabilsem	kabil miysem?	kabil değilsem	kabil değil miysem?
sen (if you)	kabilsen	kabil miysen?	kabil değilsen	kabil değil miysen?
o (if he/she/it)	kabilse	kabil miyse?	kabil değilse	kabil değil miyse?
biz (if we)	kabilsek	kabil miysek?	kabil değilsek	kabil değil miysek?
siz (if you)	kabilseniz	kabil miyseniz?	kabil değilseniz	kabil değil miyseniz?
onlar (if they)	kabilseler	kabil miyseler?	kabil değilseler / değillerse	kabil değil miyseler?

Derived terms

• kabil değil
• kabiliyet

 

Related terms

• bilmukabele
• hissikablelvuku
• ikbal
• istikbal
• kabala
• kabile
• kabul
• kıble
• makabl
• makbul
• mukabele
• mukabil
• müstakbel
• mütekabil
• tekabül

 

Further reading

• “kabil”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “kabil²”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2308