Ingrian

edit
 
Karjamaa.

Etymology

edit

From karja (herd) +‎ maa (land). Akin to Estonian karjamaa.

Pronunciation

edit

Noun

edit

karjamaa

  1. pasture (field where lifestock grazes)

Declension

edit
Declension of karjamaa (type 8/maa, no gradation)
singular plural
nominative karjamaa karjamaat
genitive karjamaan karjamaijen
partitive karjamaata karjamaita
illative karjamaaha karjamaihe
inessive karjamaas karjamais
elative karjamaast karjamaist
allative karjamaalle karjamaille
adessive karjamaal karjamail
ablative karjamaalt karjamailt
translative karjamaaks karjamaiks
essive karjamaanna, karjamaan karjamainna, karjamain
exessive1) karjamaant karjamaint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Derived terms

edit

References

edit
  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 137