See also: Kenner

English

edit

Etymology

edit

ken +‎ -er

Pronunciation

edit

Noun

edit

kenner (plural kenners)

  1. One who kens or knows.
    • 1967, D. J. Donovan, The Adventures of Starbeem and Re-Koil, volume 2, page 288:
      And Earth to them made answer: "From me came forth, in me did live, / And unto me today returned / A man of wonders, a kenner of me and ye, []

Anagrams

edit

Dutch

edit

Pronunciation

edit
  • Audio:(file)

Noun

edit

kenner m or f (plural kenners, diminutive kennertje n)

  1. connoisseur, expert

Derived terms

edit
edit

Anagrams

edit