See also: Kenner

English edit

Etymology edit

ken +‎ -er

Pronunciation edit

Noun edit

kenner (plural kenners)

  1. One who kens or knows.
    • 1967, D. J. Donovan, The Adventures of Starbeem and Re-Koil, volume 2, page 288:
      And Earth to them made answer: "From me came forth, in me did live, / And unto me today returned / A man of wonders, a kenner of me and ye, []

Anagrams edit

Dutch edit

Pronunciation edit

  • (file)

Noun edit

kenner m or f (plural kenners, diminutive kennertje n)

  1. connoisseur, expert

Derived terms edit

Related terms edit

Anagrams edit