klauw

Dutch

Etymology

From Middle Dutch clauwe, from Old Dutch *klawa, from Proto-Germanic *klawō. Compare German Klaue, English claw, Danish klo.

Pronunciation

• IPA^(key): /klɑu̯/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: klauw
• Rhymes: -ɑu̯

Noun

klauw f (plural klauwen, diminutive klauwtje n)

1. An animal's claw
2. (informal) A human hand
3. A tool resembling a claw.

Derived terms

• berenklauw
• klauwaard
• klauwen (verb)
• tuinklauw
• vierklauwens

Descendants

• Afrikaans: klou