kombini

Esperanto

Etymology

From Italian combinare, French combiner, German kombinieren, English combine, Russian комбини́ровать (kombinírovatʹ), Polish kombinować, all from Late Latin combīnō (“I combine, unite”).

Pronunciation

• IPA^(key): [komˈbini]
• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ini
• Hyphenation: kom‧bi‧ni

Verb

kombini (present kombinas, past kombinis, future kombinos, conditional kombinus, volitive kombinu)

1. (transitive) To join or merge to form a single unit or substance; to amalgamate, merge.

   Kombinu la farunon kun la margarino kaj salo.

   Combine the flour with the margarine and salt.

2. (transitive) To unite for a common purpose; to cooperate, collaborate.

   Instruistaroj kombinis por trakti diversajn problemojn.

   Groups of teachers combined to tackle a variety of problems.

Conjugation

Conjugation of kombini present past future singular plural singular plural singular plural tense kombinas kombinis kombinos active participle kombinanta kombinantaj kombininta kombinintaj kombinonta kombinontaj acc. kombinantan kombinantajn kombinintan kombinintajn kombinontan kombinontajn passive participle kombinata kombinataj kombinita kombinitaj kombinota kombinotaj acc. kombinatan kombinatajn kombinitan kombinitajn kombinotan kombinotajn nominal active participle kombinanto kombinantoj kombininto kombinintoj kombinonto kombinontoj acc. kombinanton kombinantojn kombininton kombinintojn kombinonton kombinontojn nominal passive participle kombinato kombinatoj kombinito kombinitoj kombinoto kombinotoj acc. kombinaton kombinatojn kombiniton kombinitojn kombinoton kombinotojn adverbial active participle kombinante kombininte kombinonte adverbial passive participle kombinate kombinite kombinote infinitive kombini imperative kombinu conditional kombinus

Derived terms

• kombinado
• kombinaĵo
• kombiniĝi
• kombinilo
• kombinumo
• lineara kombinaĵo
• malkombini
• rekombiniĝo

 

See also

• miksi (“to mix”)