komisarz

Polish

Alternative forms

• kommissarz (Middle Polish)

Etymology

Learned borrowing from Late Latin commissārius.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kɔˈmi.saʂ/

• (Middle Polish) IPA^(key): (16^th c.) /kɔˈmi.sɒr̝/, (17^th–18^th c.) /kɔˈmi.sɒʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -isaʂ
• Syllabification: ko‧mi‧sarz

Noun

komisarz m pers (related adjective komisarski)

1. (government) commissioner (official in charge of a government department)
2. (law enforcement) superintendent (police officer ranking above inspector)
3. (politics) commissar
4. (obsolete) estate manager

   Synonym: rządca

Declension

Declension of komisarz

	singular	plural
nominative	komisarz	komisarze
genitive	komisarza	komisarzy/komisarzów
dative	komisarzowi	komisarzom
accusative	komisarza	komisarzy/komisarzów
instrumental	komisarzem	komisarzami
locative	komisarzu	komisarzach
vocative	komisarzu	komisarze

Derived terms

nouns

• komisarstwo

 

Related terms

adjectives

• komisariatowy
• komisaryczny

 

adverbs

• komisarycznie

 

nouns

• komisaria
• komisariat

 

Further reading

• komisarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• komisarz in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “kommissarz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• Brückner, Aleksander (1927) “komis”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna