konkubentka

See also: konkubentką

Polish

Etymology

From konkubent +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔŋ.kuˈbɛn.tka/
• Rhymes: -ɛntka
• Syllabification: kon‧ku‧ben‧tka

Noun

konkubentka f (male equivalent konkubent)

1. female equivalent of konkubent (“concubine, cohabitant, domestic partner”) (woman who lives with a man, but who is not a wife)

   Synonyms: konkubina, nieślubna

Declension

Declension of konkubentka

	singular	plural
nominative	konkubentka	konkubentki
genitive	konkubentki	konkubentek
dative	konkubentce	konkubentkom
accusative	konkubentkę	konkubentki
instrumental	konkubentką	konkubentkami
locative	konkubentce	konkubentkach
vocative	konkubentko	konkubentki

Related terms

nouns

• konkubin
• konkubina
• konkubinat

 

Further reading

• konkubentka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN