Finnish edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈkonstɑi̯lemɑton/, [ˈko̞ns̠tɑ̝i̯ˌle̞mɑ̝t̪o̞n]
  • Rhymes: -emɑton
  • Syllabification(key): kons‧tai‧le‧ma‧ton

Adjective edit

konstailematon (comparative konstailemattomampi, superlative konstailemattomin)

  1. simple, honest, no-frills, straightforward

Declension edit

Inflection of konstailematon (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
nominative konstailematon konstailemattomat
genitive konstailemattoman konstailemattomien
partitive konstailematonta konstailemattomia
illative konstailemattomaan konstailemattomiin
singular plural
nominative konstailematon konstailemattomat
accusative nom. konstailematon konstailemattomat
gen. konstailemattoman
genitive konstailemattoman konstailemattomien
konstailematontenrare
partitive konstailematonta konstailemattomia
inessive konstailemattomassa konstailemattomissa
elative konstailemattomasta konstailemattomista
illative konstailemattomaan konstailemattomiin
adessive konstailemattomalla konstailemattomilla
ablative konstailemattomalta konstailemattomilta
allative konstailemattomalle konstailemattomille
essive konstailemattomana konstailemattomina
translative konstailemattomaksi konstailemattomiksi
abessive konstailemattomatta konstailemattomitta
instructive konstailemattomin
comitative konstailemattomine
Possessive forms of konstailematon (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative konstailemattomani konstailemattomani
accusative nom. konstailemattomani konstailemattomani
gen. konstailemattomani
genitive konstailemattomani konstailemattomieni
konstailematontenirare
partitive konstailematontani konstailemattomiani
inessive konstailemattomassani konstailemattomissani
elative konstailemattomastani konstailemattomistani
illative konstailemattomaani konstailemattomiini
adessive konstailemattomallani konstailemattomillani
ablative konstailemattomaltani konstailemattomiltani
allative konstailemattomalleni konstailemattomilleni
essive konstailemattomanani konstailemattominani
translative konstailemattomakseni konstailemattomikseni
abessive konstailemattomattani konstailemattomittani
instructive
comitative konstailemattomineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative konstailemattomasi konstailemattomasi
accusative nom. konstailemattomasi konstailemattomasi
gen. konstailemattomasi
genitive konstailemattomasi konstailemattomiesi
konstailematontesirare
partitive konstailematontasi konstailemattomiasi
inessive konstailemattomassasi konstailemattomissasi
elative konstailemattomastasi konstailemattomistasi
illative konstailemattomaasi konstailemattomiisi
adessive konstailemattomallasi konstailemattomillasi
ablative konstailemattomaltasi konstailemattomiltasi
allative konstailemattomallesi konstailemattomillesi
essive konstailemattomanasi konstailemattominasi
translative konstailemattomaksesi konstailemattomiksesi
abessive konstailemattomattasi konstailemattomittasi
instructive
comitative konstailemattominesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative konstailemattomamme konstailemattomamme
accusative nom. konstailemattomamme konstailemattomamme
gen. konstailemattomamme
genitive konstailemattomamme konstailemattomiemme
konstailematontemmerare
partitive konstailematontamme konstailemattomiamme
inessive konstailemattomassamme konstailemattomissamme
elative konstailemattomastamme konstailemattomistamme
illative konstailemattomaamme konstailemattomiimme
adessive konstailemattomallamme konstailemattomillamme
ablative konstailemattomaltamme konstailemattomiltamme
allative konstailemattomallemme konstailemattomillemme
essive konstailemattomanamme konstailemattominamme
translative konstailemattomaksemme konstailemattomiksemme
abessive konstailemattomattamme konstailemattomittamme
instructive
comitative konstailemattominemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative konstailemattomanne konstailemattomanne
accusative nom. konstailemattomanne konstailemattomanne
gen. konstailemattomanne
genitive konstailemattomanne konstailemattomienne
konstailematontennerare
partitive konstailematontanne konstailemattomianne
inessive konstailemattomassanne konstailemattomissanne
elative konstailemattomastanne konstailemattomistanne
illative konstailemattomaanne konstailemattomiinne
adessive konstailemattomallanne konstailemattomillanne
ablative konstailemattomaltanne konstailemattomiltanne
allative konstailemattomallenne konstailemattomillenne
essive konstailemattomananne konstailemattominanne
translative konstailemattomaksenne konstailemattomiksenne
abessive konstailemattomattanne konstailemattomittanne
instructive
comitative konstailemattominenne
third-person possessor
singular plural
nominative konstailemattomansa konstailemattomansa
accusative nom. konstailemattomansa konstailemattomansa
gen. konstailemattomansa
genitive konstailemattomansa konstailemattomiensa
konstailematontensarare
partitive konstailematontaan
konstailematontansa
konstailemattomiaan
konstailemattomiansa
inessive konstailemattomassaan
konstailemattomassansa
konstailemattomissaan
konstailemattomissansa
elative konstailemattomastaan
konstailemattomastansa
konstailemattomistaan
konstailemattomistansa
illative konstailemattomaansa konstailemattomiinsa
adessive konstailemattomallaan
konstailemattomallansa
konstailemattomillaan
konstailemattomillansa
ablative konstailemattomaltaan
konstailemattomaltansa
konstailemattomiltaan
konstailemattomiltansa
allative konstailemattomalleen
konstailemattomallensa
konstailemattomilleen
konstailemattomillensa
essive konstailemattomanaan
konstailemattomanansa
konstailemattominaan
konstailemattominansa
translative konstailemattomakseen
konstailemattomaksensa
konstailemattomikseen
konstailemattomiksensa
abessive konstailemattomattaan
konstailemattomattansa
konstailemattomittaan
konstailemattomittansa
instructive
comitative konstailemattomineen
konstailemattominensa

Derived terms edit

Participle edit

konstailematon

  1. negative participle of konstailla

Further reading edit