kopula
FinnishEdit
EtymologyEdit
PronunciationEdit
NounEdit
kopula
DeclensionEdit
Inflection of kopula (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kopula | kopulat | ||
genitive | kopulan | kopuloiden kopuloitten | ||
partitive | kopulaa | kopuloita | ||
illative | kopulaan | kopuloihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kopula | kopulat | ||
accusative | nom. | kopula | kopulat | |
gen. | kopulan | |||
genitive | kopulan | kopuloiden kopuloitten kopulainrare | ||
partitive | kopulaa | kopuloita | ||
inessive | kopulassa | kopuloissa | ||
elative | kopulasta | kopuloista | ||
illative | kopulaan | kopuloihin | ||
adessive | kopulalla | kopuloilla | ||
ablative | kopulalta | kopuloilta | ||
allative | kopulalle | kopuloille | ||
essive | kopulana | kopuloina | ||
translative | kopulaksi | kopuloiksi | ||
instructive | — | kopuloin | ||
abessive | kopulatta | kopuloitta | ||
comitative | See the possessive forms below. |
IndonesianEdit
EtymologyEdit
From Dutch copula, from Latin cōpula.
PronunciationEdit
NounEdit
kopula (first-person possessive kopulaku, second-person possessive kopulamu, third-person possessive kopulanya)
Related termsEdit
Further readingEdit
- “kopula” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Language Development and Fostering Agency — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.
Serbo-CroatianEdit
EtymologyEdit
NounEdit
kȍpula f (Cyrillic spelling ко̏пула)
DeclensionEdit
Declension of kopula