Ingrian edit

Etymology 1 edit

From kraappia (to comb) +‎ -i. Akin to Estonian kraap.

Pronunciation edit

Noun edit

kraappi

  1. brush (for a horse)
Declension edit
Declension of kraappi (type 5/vahti, pp-p gradation)
singular plural
nominative kraappi kraapit
genitive kraapin kraappiin, kraappiloin
partitive kraappia kraappija, kraappiloja
illative kraappii kraappii, kraappiloihe
inessive kraapiis kraappiis, kraappilois
elative kraapist kraappiist, kraappiloist
allative kraapille kraappiille, kraappiloille
adessive kraapiil kraappiil, kraappiloil
ablative kraapilt kraappiilt, kraappiloilt
translative kraapiks kraappiiks, kraappiloiks
essive kraappinna, kraappiin kraappiinna, kraappiloinna, kraappiin, kraappiloin
exessive1) kraappint kraappiint, kraappiloint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Etymology 2 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation edit

Verb edit

kraappi

  1. third-person singular past indicative of kraappia

References edit

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 205