krajny
See also: Krajny
Old Polish edit
Etymology edit
Inherited from Proto-Slavic *krajьnъ. By surface analysis, kraj + -ny.
Pronunciation edit
Adjective edit
krajny
- extreme, final, terminal, utmost
- Synonym: skrajny
- 1471, Jan Łoś, editor, Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, published 1901:
- Kv kraynemv ad extremum (egredere in occursum Achaz... ad extremum aquaeductus piscinae superioris Is 7, 3)
- Ku krajnemu ad extremum (egredere in occursum Achaz... ad extremum aquaeductus piscinae superioris Is 7, 3)
Related terms edit
nouns
verb
Descendants edit
- Polish: krajny (obsolete)
Further reading edit
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “krajny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish edit
Etymology edit
Inherited from Old Polish krajny. By surface analysis, kraj + -ny.
Pronunciation edit
Adjective edit
krajny (comparative krajniejszy, superlative najkrajniejszy, derived adverb krajnie)
Declension edit
Declension of krajny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | krajny | krajna | krajne | krajni | krajne | |
| genitive | krajnego | krajnej | krajnego | krajnych | ||
| dative | krajnemu | krajnej | krajnemu | krajnym | ||
| accusative | krajnego | krajny | krajną | krajne | krajnych | krajne |
| instrumental | krajnym | krajną | krajnym | krajnymi | ||
| locative | krajnym | krajnej | krajnym | krajnych | ||
Derived terms edit
noun
Related terms edit
adjective
nouns
verbs