See also: Krajny

Old Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *krajьnъ. By surface analysis, kraj +‎ -ny.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /kra(ː)jnɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /krajnɨ/, /krɒjnɨ/

Adjective

edit

krajny

  1. extreme, final, terminal, utmost
    Synonym: skrajny
    • 1471, Jan Łoś, editor, Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, published 1901:
      Kv kraynemv ad extremum (egredere in occursum Achaz... ad extremum aquaeductus piscinae superioris Is 7, 3)
      Ku krajnemu ad extremum (egredere in occursum Achaz... ad extremum aquaeductus piscinae superioris Is 7, 3)
edit
nouns
verb

Descendants

edit
  • Polish: krajny (obsolete)

Further reading

edit
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “krajny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Old Polish krajny. By surface analysis, kraj +‎ -ny.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

krajny (comparative krajniejszy, superlative najkrajniejszy, derived adverb krajnie)

  1. (obsolete) extreme, terminal, utmost
    Synonyms: krańcowy, skrajny

Declension

edit

Derived terms

edit
noun
edit
adjective
nouns
verbs

Further reading

edit
  • krajny in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “krajny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]