kruidenier

Dutch

Etymology

From Middle Dutch crudenare, with later change of suffix to -ier. Equivalent to kruid +‎ -en- +‎ -ier.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌkrœy̯.dəˈniːr/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: krui‧de‧nier
• Rhymes: -iːr

Noun

kruidenier m (plural kruideniers, diminutive kruideniertje n, feminine kruidenierster)

1. grocer

Derived terms

• kruideniersgeest
• kruideniersmentaliteit
• kruidenierswaren
• kruidenierswinkel
• kruidenierszaak

Related terms

• kruid
• kruiden

Descendants

• Afrikaans: kruidenier